بررسی تجربی فرایند گرمادهی اُهمی در سامانه های دو فازی بیوجامد ـ مایع

گرمادهی اُهمی به ­عنوان روشی نوین در سامانه ­های گرمادهی در صنایع زیستی، غذایی و دارویی به­ ویژه  در صنایع استرلیزه کردن مواد غذایی معرفی شده است. در این پژوهش، گرمادهی اُهمی و اثر پارامترهای عملیاتی به­صورت تجربی بررسی و مورد بحث قرار گرفته ­اند. برای بررسی رفتار گرما­دهی اُهمی، از محلول­های هیدروکلوئیدی در سلول اُهمی طی چندین مرحله استفاده شده است. ابتدا هدایت الکتریکی محلول­های هیدروکلوئیدی در غلظت­های 4، 5/5، 33/6% بررسی شده و مشخص شده است که افزایش دما سبب بیشتر شدن هدایت الکتریکی محلول به­طور خطی با دما می­ شود. با افزایش غلظت ذرات جامد پراکنده در محلول، هدایت الکتریکی با افزایش دما زیاد می­ شود. سپس به محلول، سدیم کلرید (25/0-1%) اضافه شد تا تأثیر افزایش نمک بر هدایت الکتریکی بررسی شود. مشخص شد که افزایش نمک در سامانه، افزایش قابل ملاحظه ­ای بر هدایت الکتریکی می­ شود.برای بررسی اثر افزایش محتوای الکترولیتی بر پروفیل­های دما ـ زمان و نرخ­های گرما­دهی به محلول، به غیر از سدیم کلرید ، سیتریک اسید نیز افزوده شده است. افزایش نمک به محلول تأثیر بالقوه ­ای بر پروفیل­های دما ـ زمان دارد، به ­طوری که در محلول 3/3%، همراه با 1% نمک، تنها 253 ثانیه طول کشید تا به دمای 70 درجه سانتی گراد برسد و کوتاه­ ترین زمان را برای افزایش دما از 20 تا 80 درجه سانتی گراد و بالاترین هدایت الکتریکی را ثبت کرد. تأثیر محتوای الکترولیتی (اسیدی) بر پروفیل ­های دما ـ زمان نسبت به نمک بسیار ناچیز دیده شد. با اندازه ­گیری دمای محلول توسط ترموکوپل­ها در تمامی نقاط درون سلول، یکنواختی گرمادهی برای تمامی محلول­ها بررسی شد. از نتیجه آزمایش ­های انجام گرفته، مشخص شد که نرخ­های گرمادهی اُهمی به توزیع میدان الکتریکی وابسته بوده و یکنواختی گرمادهی به غلظت جریان و شکل هندسی سامانه بستگی دارد.